Venetie!

Vanochtend ging mijn wekkertje om 06.15!!! OMG!!!! Ik dacht toch echt dat ik vakantie had??? Vijf minuten later ging dat stomme ding weer af……. Oh ja…..we gaan naar Venetie, en dat is toch wel een stukkie rijden, ongeveer 200 km. Vlug onder de douche gesprongen, aankleden en alles klaar gelegd wat we mee moeten nemen. Ondertussen werden de kids ook wakker en vonden het vreemd dat papa en mama al helemaal aangekleed waren. Om 08.30 zaten we in de auto, dat is deze vakantie nog niet eerder voorgekomen. (en dat zal ook niet meer gebeuren hahaha) Bijna 2 uur later reden we op de Ponte Della Liberta. Dat is de brug die Venetie met het vaste land verbind. Wij wilden de auto natuurlijk zo dichtbij mogelijk te parkeren, en dat was dus op de Piazzale Roma, garage San Marco. Het was er behoorlijk druk en we moesten even wachten, dat vonden we niet erg, we hebben tenslotte vakantie maar…..Lara moest plassen en kon het niet meer inhouden. Wat nu???? Ik ben vlug met Lara uitgestapt en keek effe goed rond…..Jaaa….daar was een restaurant. Gelukkig kon ze daar terecht, en ach we waren er toch, dus mama ook maar gelijk. Weer buiten aangekomen zagen we dat Paul bijna aan de beurt was om de garage in te rijden….gelukkig net optijd. Een manneke van de garage vroeg hoelang we wilden blijven….tja ergens tot eind van de middag. Okay no problemo….maar je moet nog even wachten, werd ons verteld. Gelukkig duurde het niet lang, we kregen een kaartje onder de ruitenwisser met daarop een 8 we moesten dus naar de 8ste verdieping. Nou dat was ook al een heel avontuur want het was er zo smal. Gelukkig kreeg Paul de auto in goede staat boven. Tijdens de klim naar boven viel het me op dat er auto’s dubbel geparkeerd stonden???? Huh???? Zou dat van het personeel zijn???? Wel heel veel personeel??? Maar goed, op de 8ste verdieping werd er naar ons gezwaaid door weer zo’n manneke van de garage dat we daar konden parkeren. Graag met de kont naar achteren….haha… En toen kwam het…..de auto moest open blijven en de sleutel moest je achterlaten. Hmmmm….tja dat was wel effe vreemd en wennen, maar ja je moest er maar op vertrouwen, er stonden auto’s die tig keer duurder zijn dan die van ons. Gelukkig had Paul wel de reservesleutel bij dus die lieten we in de auto.
Vanaf het dak kregen we wel al een beeld van Venetie. Het was prachtig!!! Vlug naar beneden en op weg naar de Piazza S. Marco, het bekende San Marcoplein (wilde wel eens zien waar Sissy naar haar dochtertje rende). We moeste meteen over een flinke brug, de Ponte della Constituzione, het is een voetgangersbrug en de vierde die de Canal Grande overspant. Aan de overkant kwamen met meteen langs het station, Santa Lucia. (We hadden net de film The Tourist gezien met Angelina Jolie en Johnny Depp dus het kwam allemaal bekend voor) Eerst maar een city map gekocht, waar zijn we en hoe komen we op dat plein??? Pakken we de boot???? Nou nee dus, er stond een rij waar je misselijk van word. Dan maar lopen. Gelukkig werd de weg goed aangegeven (niet door bordjes, maar op de huizen stond S. Marco geschreven en een pijl in de richting die je moest lopen) en al lopend door allerlei kleine smalle straatjes, waar je souvenirs winkeltjes vind maar ook grote designer kleding en schoenen winkels (oohhh wat erg….haha) , grote winkel straten (met een grote Disney winkel die de kids al heel snel in de gaten hadden..aiaiaiai), kraampjes, bruggetjes, kwamen we aan op het San Marcoplein. Het zag er zwart van het volk en duiven….. en het was bloedheet. De kinderen werden ook steeds vervelender door de hitte. Aan de waterkant heb ik ze maar even laten pootje baden, daar knapten ze iets van op, en toen Paul foto’s ging maken heb ik ze helemaal nat gemaakt met onze spa blauw. Na een hele fotoserie besloten we dezelfde route terug te lopen en dan wat souvenirs te scoren en te kijken of we ergens een gondel konden pakken. We hadden gelezen dat je altijd moet afdingen omdat de gondeliers je toch proberen af te zetten. Haha…dat is nou net wat wij (ik) niet kunnen. Ik wilde het toch wel heel graag dus we zijn naar zo’n gondelier gelopen en vroegen wat het nou koste. Nou, ’t was nogal prijzig en Paul had er nog een tientje vanaf kunnen krijgen maar het was het wel waard. Net als in New York moet je bepaalde dingen gedaan of gezien hebben en in Venetie moet je toch in een gondel hebben gezeten. Alleen Lara was zo geschrokken van het schommelen van de gondel dat ze bijna de hele tocht heeft zitten huilen. Dus tja….errug romantisch was het niet…maar we hebben wel genoten. We hebben het huis van Marco Polo gezien en van Casanova. En nog een vrouwen gevangenis (moet nog effe uitzoeken welke dat was want een Italiaan die engels spreekt, blijft lastig te verstaan, en dan nog met een huilend kind..haha). Ook zag je heel goed hoe vervallen Venetie eigenlijk is, en dat het water ook al erg hoog komt. De gondelier vertelde ook dat als de wind verkeerd staat, van zee landinwaarts komt, dan komt het water nog hoger. Het San Marcoplein stroomt dan ook vaak over. Na een halfuur kwamen we weer bij het beginpunt aan. Lara blij!! Lopend gingen we weer verder, moe en over hit kwamen we bij de garage aan. Even betalen…..was ook lekker goedkoop….NOT!!!!! Gelukkig stond de auto met al onze spullen er nog en reden we weer terug naar Riva. De weg vonden we zonder problemen terug. In Torbole zijn we gestopt om een happie te eten en toen vlug naar “huis”.
Het was een vermoeiende dag, maar het was zeker de moeite waard!!!
Morgen uitslapen en een beetje zwemmen en de laatste souvenirs scoren. Vrijdag alles klaarzetten voor de terugreis dan nog even zwemmen en eten en dan is het de hoogste tijd om terug te gaan naar Tilburg!! Toch ook weer fijn om naar huis te gaan!!!
Ciao!!!