Bangkok!

Bangkok!!
Wat een belevenis was dat!
Afgelopen dinsdag waren we vertrokken naar Bangkok voor drie dagen.
Onze vaste GRAB taxi chauffeur mr Phanwilai Worawit had ons om 09.00 uur opgehaald. De rit naar Bangkok zou ongeveer 2,5 tot 3 uur duren.
Bepakt met twee kleine koffertjes en een tas met lekkers zijn we vertrokken.
De rit er naar toe verliep goed, alleen vlak voor Bangkok liep het vast, maar ja we hadden genoeg te zien!
In Bangkok zelf wist je gewoon niet wat je zag wat betreft het verkeer. Rijen dik, links en rechts inhalen, brommers scooters auto's mega grote bussen, tuktuk's, taxi's in allerlei kleuren het reed voor mijn gevoel allemaal door elkaar heen.
Word er bij ons iin Nederland al heel snel alle soorten handgebaren naar je gemaakt als je niet hard genoeg rijd, of bij files wil ritsen, hier kan alles!!
En dan de gebouwen, grote hoge nieuwe gebouwen met er tegenover een veldje met arm moedige hutjes.
Hele grote contrasten, wel heel goed voor de kids (maar ook voor mij) om te zien dat er mensen zijn die totaal anders en met heel veel minder leven dan wij in Nederland.
Ons hotel Kingston suites ligt midden in het centrum van Bangkok, dat heb ik natuurlijk expres zo geboekt!! ;-)

Inchecken verliep goed en hop naar kamer 402.
Hey.....geen extra bedden? Dat hadden we toch geboekt?? Meteen maar aan de picolo doorgegeven. Oh okay.....is okay....come later, bed come later.
Prima!!
Wij alles testen lichtknopjes drukken...je kent het wel. Gaat de telefoon.....hallo? Het was de jonge dame (met nadruk op jongen....!!) van de receptie....ik snapte er niks van....en toen hing ze op.
Twee seconden later ging weer de telefoon. En ik verstond dat we moesten stoppen met iets??? Ik dacht we zitten allemaal op knoppen te drukken misschien zat er wel een service knop bij.
Ik zei toen maar dat we naar beneden zouden komen.
Wat bleek nou, als we een extra bed wilden hebben moesten we extra betalen. We hadden wel voor vier personen geboekt maar zij gaan er dan vanuit dat we met de kids in een bed gaan slapen.
Ha!!!! Ze weten niet hoe bewegelijk Lara is!!!
Dus een extra bed voor de kids geregeld! Zij zouden dan met z'n tweetjes slapen.
Daarna opzoek naar food!!! Met google maps op pad.
Onderweg naar het hotel zagen de kids Subway en wilden dat graag voor de lunch.
De subway zou dicht bij een shopping mall zijn, de terminal 21.
Maar Paul tikte alleen 21 in en we gingen op pad.
Het was snikheet en we liepen en liepen, ook al zou het maar een kilometertje zijn.
Komen we bij 21 aan wat het dus fout!!!! Mopper mopper mopper..... Opnieuw gezocht op google maps naar de dichts bijzijnde Subway en dat was iets van 700 meter. Nog meer gemopper van de kids maar door middel van een spelletje liepen ze vlot door en vonden we snel de Sub.
Gelukkig ze hadden de steak and cheese broodjes met dezelfde saus.
We hebben heerlijk gegeten en we betaalden, voor hetzelfde wat we in Nederland zouden bestellen, nog minder dan de helft.
Daarna opzoek naar Terminal 21. Shoppuh!!!
Die zat niet ver van de Sub en wat blijkt, hij zat praktisch om de hoek van ons hotel!! ;-)
Het is een mega mall, hij lijkt maar vier verdiepingen te hebben maar het zijn er veel meer.
Elke verdieping hebben we gehad. Zo had elke verdieping een thema. Gate.... was Tokyo, Gate.... London etc....
En!!!!! En we vonden een Haagen Dazs winkeltje. Lekkerrrrrr!!!
Eerder hadden we al een ander ijs tentje geprobeerd. Jay wilde een bolletje vanille en Lara cofee!! Dus ik bestelde twee kleine bakjes voor 1 scoop!!
De beste jongeman knikte en wees naar een klein bekertje. Yep 1 scoop zeg ik!! Hij begint te scheppen te gooien hakken gooit er van alles bij, besjes frambozen whatever....en tjak tjak tjak.....in het bakkie!!
OMG!!! Hoe krijg ik het nu aan zijn verstand gebracht dat ik dit niet bedoelde.....nou hij snapte (of deed alsof) het niet. Dus dan deze maar aan Paul geven hahaha...de andere snaptie ie wel. 1 scoop no toppings no tjak tjak!!!
En Lara en Jay hadden hun ijsje.
Paul en ik aten samen dat andere ijsje op en wat denk je......super lekker!!!!
Daarna weer terug naar het hotel om effe wat bij te komen uit te pakken en de kids wilden effe zwemmen. Begon het onderweg te regenen, net op tijd kwamen we in het hotel aan want daarna kwam er een stortbui!!!
Helaas geen zwempartij maar lekker gechilled en uitgezocht waar we gingen eten!!
En het werd.......democratisch door de kids gekozen......Burger King!!
Wat wel heel leuk om te zien tijdens het eten was hoe de mensen hun stalletjes gingen opzetten. Stroom werd gewoon afgetapt van de stroomleidingen die overal met bosjes bij elkaar hingen.
Teruglopend naar ons hotel zagen we Bangkok by night!!
Heel bijzonder!! Overal stonden stalletjes met tassen, schoenen, zeepjes, zonnebrillen etc.... ook stalletjes met van die pilletjes speciaal voor de man waren er genoeg.
En dan natuurlijk de vele eettentjes.
Te grappig hoe ze met maar een pannetje allerlei lekkere gerechten bereiden.
Tegen negen uur gingen we al naar bed want de wekker zou om 5.30 gaan.
Onze fiets tour zou om 8.00 beginnen en we moesten een half uur van te voren er zijn en de trip er naar toe zou ook ongeveer een half uur duren.

Het was vroeg....heel vroeg.....maar we waren op tijd. Om kwart over zes zaten we aan het ontbijt!! De kids moesten goed eten want ze hadden energie nodig voor het fietsen. Dus was at Jay.....pancakes en.......friet!! Ach.....tis vakantie!!
Met de taxi naar Co van Kessel en rond kwart over zeven waren we er al.
Omdat we zo op tijd waren vroegen ze of we het okay vonden als we eerder zouden vertrekken, zodra de groep compleet was. Geen probleem.
Onze gidsen waren Kung en Primi, twee leuke jonge meiden die redelijk goed engels spraken.
Eerst kregen we uitleg natuurlijk. Kung fietste voorop en Primi sloot de rij. Fietsen moesten we achter elkaar en links houden natuurlijk.Als je foto's wilde maken dan moest je maar even roepen naar Kung of Primi.
Ik kreeg het wel een beetje spaans benauwd zouden de kids dit wel kunnen???
Ze waren de enige twee kids.
Na de uitleg fietsen gepakt en voor de kids ook nog een helm en daar gingen we dan.
We doken meteen het oude centrum van Bangkok in het gedeelte China Town. Op een slakkengangetje fietsen we door smalle straatjes tussen de huisjes van de mensen door hele smalle winkelstraatjes. Lara was dan ook in het begin NOT amused!!!! We fietsen te langzaam ze was niet gewend aan handremmen....mopper mopper mopper......ze stapte op een gegeven moment zelfs af en wilde niet verder. Ook al zeiden wij dat ze het goed deed, wat ook zeker was. Ze was overduidelijk heel onzeker. Jay niet......leuk mama, tis zo leuk!!Hij was zelfs op het eind zo over moedig dat ie gaat stunten en dus bijna tegen een auto botst en van een stoep valt. En Lara hield na een keer flink mopperen van papa haar mond en stapte terug op d'r fiets en gingen we verder. Gelukkig ging het steeds beter en kreeg Lara meer zelfvertrouwen en vond zij het ook leuk.
Wat zagen we veel. Je had niet veel tijd om te stoppen, gelukkig heeft Paul met de GoPro veel gefilmd en foto's gemaakt.
We zijn bij een Chinese tempel binnen geweest. Kung vertelde dat als je een kinderwens had je het aan deze god kon vragen. Ik ben toen maar een paar stappen achteruit gegaan. hahahaha
Maar heel mooi en ook weer heel leerzaam voor de kids. Er werden daar hele balen vol rijst geofferd, die later na de rituelen weggegeven werden aan de armen.
Ook zijn we door de bloemenmarkt gefietst en zijn we naar een boeddhistische tempel geweest. Daar was de grootste zittende Boedha van Bangkok. Primi had voor ieder van ons een lotus bloem gekocht die we moesten open pellen totdat we de bloem zagen. Deze werden dan geofferd. Bij deze Boedha kon je iets wensen voor je volgende leven. Ik zei toen meteen maar tegen Jay dat ie geen Playstation kon wensen.
En wat roept Lara, ik wens voor mijn volgende leven elke dag nieuwe schoenen.......zucht.......!! Zo hebben we geleerd dat de vrouwen knielend met de tenen plat zodat de je meet je wreef ook plat op de grond lag en de mannen op hun tenen. Je handen plat tegen elkaar (is de lotusbloem) en tussen je wenkbrauwen houden en dan buigen.
Bij deze tempel kregen we ook weer wat te drinken en hadden ze vruchten gekocht. En tot grote vreugde van Jay en Paul hadden ze rambutan's ofwel in het Thais Ngo. Ook lychee's en mangistan. De kids aten alles en toen kwam er een vrouwtje met een stuk vlees op een stokje. Primi een van de gidsen vertelde dat het de nek van een kip was, heerlijk geroosterd. Ook dat mochten we proeven Lara was de eerste en vond het heerlijk. Ik kende het van vroeger want volgens mij bakte vroeger mijn oma ook kippen nekjes. Ook Jay proefde het. En toen hoorde ik een van de andere van onze groep zeggen (merendeel waren Nederlanders) jeej die kids proeven gewoon alles!!! Trots op onze boeffies!!
Ook zijn we met de pond de rivier weer over gestoken (de heen weg over de brug gefietst...pittig zonder versnelling zo'n steile brug)ook dat was weer een ervaring.
Drie uur en twaalf km later waren we weer terug!
Dit was toch een van de hoogte punten van onze vakantie!! We hebben een andere kant van Bangkok gezien die je met een normale tour niet zou zien.
Echt een aanrader voor diegene die op vakantie gaan naar Bangkok!!
Na het betalen nog even wat foto's met Primi en Kung en dikke knuffels, want ze waren ondertussen erg knuffelig geworden met Jay en Lara.

Daarna weer lunchen bij Terminal 21, ijsjes eten bij de haagen dazs en terug naar het hotel.
Na deze tour hadden de kids wel een zwemmiddag verdiend.
's-avonds hebben we bij een restaurantje gegeten bij terminal 21.
Het was een mengelmoes van Italiaans en Thais.
Paul en Jay bestelden een pizza, ik een pittige tonijn pasta en Lara......die bestelde een ribeye!! Yes!!!! Zei ze, eindelijk biefstuk!!!
Alleen mijn pasta viel tegen, er zat een soort dropsmaak in wat erg overheerst, waarschijnlijk laurierblad.

De volgende dag zouden we nog even naar het koninklijk paleis gaan voordat we terug gingen naar Jomtien.
Na het ontbijt uitgecheckt en de koffers in de kluis. Met de taxi naar het paleis.
Wat we dus niet wisten is dat de koningin de volgende dag jarig is. Het was er dus mega mega druk, bussen vol met chinezen en koreanen. Niet normaal zo druk.
Meteen werd er ons van alles aangesmeerd. Sjaaltjes voor mij want je mag niet met blote benen en armen het paleis in. Wat we niet eens van plan waren, of andere tripjes wat leuker is voor de kids.
Het was er zo druk dat we er een beetje gek van werden en het paleis.....die stond achter een hele hoge muur.
Paul en ik keken elkaar aan en zeiden meteen we pakken de taxi terug!!
In het centrum aangekomen was het weer tijd om te lunchen dus weer naar terminal 21 geluncht een laatste ijsje en wat dingetjes gekocht.
De kids wilden nog heel graag met een tuktuk maar we lazen al dat je heel gemakkelijk opgelicht werd.
Dus bedacht ik me laten we met de tuktuk terug naar het hotel gaan, tis maar twee straten verderop dus het kan nooit veel zijn.
Paul stapte op zo'n man af en zei Hotel Kingston Suites...how much??? De man lachen 100 bath....
Ach laten we dat maar doen zei Paul.
Kids blij en stapten in. Horen we de man in het Thai iets roepen naar een andere tuktuk chauffeur en ze begonnen allebei te lachen. Paul hoorde hem wel 100 zeggen, dus waarschijnlijk lachten ze ons gewoon uit omdat wij voor twee straten een tuktuk pakten en er dan ook nog 100 bath voor betaalden.
Ach ja......de rit duurde iets meer dan twee minuten maar de kids en ik, vonden het geweldig. Ook dit kunnen we afstrepen van ons lijstje.

Tegelijk met ons kwam ook onze taxi aan, Mr Worawit. Onze spullen gehaald en weer op weg naar Jomtien.
Onderweg zag ik nog het kantoor van MOL! Te leuk om iets bekends te zien in een ver land.

Terug in Jomtien even langs mijn schoonouders zeggen dat we weer veilig terug zijn.
Koffers uitgepakt en weer de taxi gebeld om ergens te gaan eten.
En wie was daar.....weer mr Worawit. Hij lachen!!
Bij Tesco Lotus hebben we heerlijk gegeten, kids sushi en Paul en ik een hele pittige nasi goreng!! Bijna dezelfde smaak als de nasi goreng van mijn vader. Erg lekker!!

Vandaag lekker lang uit geslapen de kids ook.
Geen bijzonder plannen een beetje chillen.
En even kijken wat we nog willen doen. Over een paar dagen gaan we al weer terug naar Nederland. En ik moet eerlijk bekennen dat ik het thuis nu toch echt begin te missen.
Dat geldt ook voor Paul en de kids.

Tot het volgende verslag!!

Sa wa dii kha!!